To baldly go where no googlecar has gone before
Ik fietste 80 kilometer en had een heerlijk weekend met vriendschap, lekkernijen en prachtig weer. Dat had ik ook gehad als ik met de trein was gegaan. De fietsbonus bestond uit een prachtige route door onder andere het Loetbos en over fietspaden van 50 cm breed. Ik voelde me een ontdekkingsreiziger. Verder wordt het tijd voor een vogelcursus want naast merels, mussen, koolmeesjes, reigers, ooievaars en fazanten zag ik er een heleboel waar ik de naam niet van weet.
Feitjes delen: Brompton
Ik heb een heleboel feitjes gekregen verspreid over verschillende boeken. Wat een feest. Af en toe (of vaak, dat weet ik nog niet) zal ik er hier een paar delen.
Te beginnen over Brompton, mijn trouwe, vouwbare tweewieler.
Ingenieur Andrew Ritchie:
Ook in 1975:
-Bill Gates en Paul Allen richten Microsoft op.
Ook in 1979:
-Sony lanceert de eerste walkman.
bronnen: 80 Designiconen uitgelegd - Susie Hodge; Wikipedia
Te beginnen over Brompton, mijn trouwe, vouwbare tweewieler.
Ingenieur Andrew Ritchie:
- ontwierp hem in 1975
- maakte hem zelf (er was geen bedrijf dat dat wilde).
- vroeg patent aan in 1979.
Ook in 1975:
-Bill Gates en Paul Allen richten Microsoft op.
Ook in 1979:
-Sony lanceert de eerste walkman.
bronnen: 80 Designiconen uitgelegd - Susie Hodge; Wikipedia
Vijftig kilometer en een kopje thee
Bijna vijftig kilometer gefietst vandaag. "Voor een kopje thee?" Hij kijkt me met een mengeling van ongeloof en verbazing aan. Ja, voor een kopje thee. En voor lekker bewegen, lekker buiten zijn (ook al regent het), én voor een goed gesprek.
Drie fantastische dagen
Ik breng drie dagen bij mijn zus cs door. Zij hebben oppas nodig en ik heb tijd. Ik klets bij met mijn zus, en geniet van op me afrennende neefjes.
'Tante ...!!!' Ik krijg een beertje met hartjes in mijn handen gedrukt. 'Dit heb ik van Marloes omdat ze verliefd op me is.' Hij kijkt er stralend bij, en gaat over tot de orde van het schoolplein om voorlopig niet meer naar het beertje om te kijken. Even later leest zijn broertje van negen met een mengeling van schroom en trots een zelfgemaakt gedicht over 'Vriendschap' voor.
De oudsten zie ik maar af en toe, maar ik geniet van de glimp: toetsen, fitness, schoolfeest (met nieuw shirt), afspraken met vrienden.
Daar istie alweer: mijn glimlach!
'Tante ...!!!' Ik krijg een beertje met hartjes in mijn handen gedrukt. 'Dit heb ik van Marloes omdat ze verliefd op me is.' Hij kijkt er stralend bij, en gaat over tot de orde van het schoolplein om voorlopig niet meer naar het beertje om te kijken. Even later leest zijn broertje van negen met een mengeling van schroom en trots een zelfgemaakt gedicht over 'Vriendschap' voor.
De oudsten zie ik maar af en toe, maar ik geniet van de glimp: toetsen, fitness, schoolfeest (met nieuw shirt), afspraken met vrienden.
Daar istie alweer: mijn glimlach!
Verdriet en Geluk
Gisteren heb ik genoten.
Ik mocht naar een training in Den Haag. Dat betekende een fietstochtje van ruim 20 km. Het weer was mooier dan verwacht. Ik fietste in de opkomende zon tussen vrolijke vogels. Dat weet ik natuurlijk helemaal niet: of ze vrolijk waren, maar zo zag het eruit. Een heel klein bolletje met vleugels en twee merels vlogen om elkaar heen, iets verderop klapwiekte een reiger, en ik zag nog veel meer vogels waar ik de naam niet van weet.
De training was leuk en interessant. Eerlijk gezegd heb ik me ook een beetje vermaakt om mijn mede-cursisten. Klein voorbeeldje: Je kunt blijkbaar als je 40+ bent, en de lunch wordt gepresenteerd, zeggen: "Dat is vies, allemaal vies." Even had ik minder zin in een broodje, maar ik vond ze, ondanks het stempel 'vies' dat ze nu hadden, er wel lekker uitzien, en heb er heerlijk van gegeten.
Toen kreeg ik verdrietig nieuws van een vriendinnetje. Echt verdrietig. Ze blijkt een levensbedreigende ziekte te hebben. Met tranen in mijn ogen fietste ik naar huis. En terwijl ik verdrietig en boos was "Waarom zij? Waarom nu? Waarom ..." zag ik door mijn tranen heen mooie dingen en genoot ervan. En toen ik me die vreemde combinatie realiseerde, genoot ik nog meer. Het leven is niet eerlijk en kan hard zijn, maar geeft ook zoveel fijne dingen. Tegelijk. En ik voelde me gelukkig dat ik ondanks het verdriet ook het mooie kon zien. Een gelukspoeperd ben ik, maar dat is dan weer een vies woord.
Ik mocht naar een training in Den Haag. Dat betekende een fietstochtje van ruim 20 km. Het weer was mooier dan verwacht. Ik fietste in de opkomende zon tussen vrolijke vogels. Dat weet ik natuurlijk helemaal niet: of ze vrolijk waren, maar zo zag het eruit. Een heel klein bolletje met vleugels en twee merels vlogen om elkaar heen, iets verderop klapwiekte een reiger, en ik zag nog veel meer vogels waar ik de naam niet van weet.
De training was leuk en interessant. Eerlijk gezegd heb ik me ook een beetje vermaakt om mijn mede-cursisten. Klein voorbeeldje: Je kunt blijkbaar als je 40+ bent, en de lunch wordt gepresenteerd, zeggen: "Dat is vies, allemaal vies." Even had ik minder zin in een broodje, maar ik vond ze, ondanks het stempel 'vies' dat ze nu hadden, er wel lekker uitzien, en heb er heerlijk van gegeten.
Toen kreeg ik verdrietig nieuws van een vriendinnetje. Echt verdrietig. Ze blijkt een levensbedreigende ziekte te hebben. Met tranen in mijn ogen fietste ik naar huis. En terwijl ik verdrietig en boos was "Waarom zij? Waarom nu? Waarom ..." zag ik door mijn tranen heen mooie dingen en genoot ervan. En toen ik me die vreemde combinatie realiseerde, genoot ik nog meer. Het leven is niet eerlijk en kan hard zijn, maar geeft ook zoveel fijne dingen. Tegelijk. En ik voelde me gelukkig dat ik ondanks het verdriet ook het mooie kon zien. Een gelukspoeperd ben ik, maar dat is dan weer een vies woord.
70, nou en?
Ik zag haar voor het eerst toen ze op sloffen gemaakt van een soort zwabber de deur van een klein huisje voor me opende. Na de eerste beleefdheden te hebben uitgewisseld, legde ze uit dat dat (van die sloffen) was om tijd of energie te besparen. Ze had wel wat beters te doen dan de vloer schoonmaken, en als ze er dan toch overheen liep, kon ze net zo goed -door te sloffen- een beetje schoonmaken.
Alles ging in voor mij verstaanbaar Frans (wat meer over haar zegt dan over mij). Wouter en ik waren op vakantie in Frankrijk en zij runde daar een kleine bed&breakfast. We hadden een paar geweldige dagen bij haar en zochten haar in de jaren daarna een paar keer op.
Zo leerden we haar beter kennen. Al snel vertelde ze over haar droom: een nieuw huis bouwen voor een grotere bed&breakfast bovenaan de kleine berg in haar dorp. Had ik al gezegd dat ze toen 69 was? En dat ze, zo ongeveer in haar eentje, een champagnehuis runde?
Toen we een jaar later belden, konden we niet bij haar logeren omdat ze aan het bouwen was. We logeerden bij een vriend van haar en gingen natuurlijk wel bij haar langs. We dronken champagne in de tuin bij haar nieuwe huis in aanbouw, tussen de geiten en met de hond aan onze voeten. Ze liet ons het huis zien. Het was enorm.
Tijdens die rondleiding realiseerde ik me ineens: deze mevrouw is 70 en heeft gewoon haar droom verwezenlijkt. Eerder was het steeds niet gelukt door omstandigheden en toen het eenmaal kon, liet ze zich niet weerhouden door haar leeftijd (en al helemaal niet door wat anderen er eventueel van zouden vinden).
Mooi is dat: je niet laten weerhouden als het niet nodig is.
Alles ging in voor mij verstaanbaar Frans (wat meer over haar zegt dan over mij). Wouter en ik waren op vakantie in Frankrijk en zij runde daar een kleine bed&breakfast. We hadden een paar geweldige dagen bij haar en zochten haar in de jaren daarna een paar keer op.
Zo leerden we haar beter kennen. Al snel vertelde ze over haar droom: een nieuw huis bouwen voor een grotere bed&breakfast bovenaan de kleine berg in haar dorp. Had ik al gezegd dat ze toen 69 was? En dat ze, zo ongeveer in haar eentje, een champagnehuis runde?
Toen we een jaar later belden, konden we niet bij haar logeren omdat ze aan het bouwen was. We logeerden bij een vriend van haar en gingen natuurlijk wel bij haar langs. We dronken champagne in de tuin bij haar nieuwe huis in aanbouw, tussen de geiten en met de hond aan onze voeten. Ze liet ons het huis zien. Het was enorm.
Tijdens die rondleiding realiseerde ik me ineens: deze mevrouw is 70 en heeft gewoon haar droom verwezenlijkt. Eerder was het steeds niet gelukt door omstandigheden en toen het eenmaal kon, liet ze zich niet weerhouden door haar leeftijd (en al helemaal niet door wat anderen er eventueel van zouden vinden).
Mooi is dat: je niet laten weerhouden als het niet nodig is.
Veel
Ik wil vandaag heel veel, en eerlijk is eerlijk: er moet ook wat. Maar vandaag is ook de laatste echt mooie dag van deze run mooi weer dus ik zit nu lekker even buiten, want dat wil ik ook. Ik ga een lijstje maken. Dat is nuttig, geeft rust en kan in de zon.
Een aanmelding voor Euroclix
Hoera, vandaag heeft zich iemand aangemeld voor Euroclix via mij. Dat levert me €2,25 op.
Met Euroclix kun je geld verdienen, bijvoorbeeld door op reclame-mails te klikken of mee te doen aan onderzoeken. Ik verdien er ongeveer €15,- per maand mee. Ik laat de mails in een apart mapje komen en heb er op die manier weinig last van. Als ik er zin in heb, open ik het mapje. De onderzoeken vind ik vaak leuk om te doen.
Ik krijg ook 10% van de inkomsten van degenen die zich via mij aanmelden. Zij krijgen er niet minder om, ik krijg gewoon wat extra's. En dat is weer mooi voor mijn midlifeluckbudget.
Met Euroclix kun je geld verdienen, bijvoorbeeld door op reclame-mails te klikken of mee te doen aan onderzoeken. Ik verdien er ongeveer €15,- per maand mee. Ik laat de mails in een apart mapje komen en heb er op die manier weinig last van. Als ik er zin in heb, open ik het mapje. De onderzoeken vind ik vaak leuk om te doen.
Ik krijg ook 10% van de inkomsten van degenen die zich via mij aanmelden. Zij krijgen er niet minder om, ik krijg gewoon wat extra's. En dat is weer mooi voor mijn midlifeluckbudget.
Een hele dag op internet
Ik verlies me in een zoektocht op internet. De hele dag ben ik ermee bezig. Niet omdat het kan, maar omdat ik informatie zoek en nog heel veel meer dingen tegenkom, die ik ook wil weten. Wel fijn dat het kan. Volgens mij is dat taalkundig dan: niet omdat het kan, maar doordat het kan.
Maar ik weet het niet zeker. Dat zal ik ook nog eens uitzoeken. Het verschil tussen omdat en doordat.
Maar ik weet het niet zeker. Dat zal ik ook nog eens uitzoeken. Het verschil tussen omdat en doordat.
Wat is het beste?
Ook op dag drie geniet ik van mijn vrijheid (meer dan op dag twee, die liep wat - hoe zal ik het zeggen - stroever). Vandaag lees ik in de zon. Ik slenter het museum in (met mijn museumjaarkaart) zonder me druk te hoeven maken of dit de beste besteding is van mijn schaarse vrije tijd. Want die is niet meer schaars. Ik merk dat ik er een heel brede glimlach van op mijn gezicht krijg. Ik loop ook zo weer naar buiten, want ik heb meer zin in de zon. Ik kan anytime weer terug.
Stoelswingen
Ik onderbreek het schrijven van mijn boekverslag omdat ik iets bedacht heb wat ik vandaag of morgen ook nog graag wil doen. Terwijl ik het invul, zit ik op mijn stoel te dansen. Ken je dat? Dat je je bovenlijf even lekker op en neer swingt en je billen aan- en ontspant op het ritme van een muziekje dat even in je hoofd zingt ("Daylight come and we wanna go home")?
Abonneren op:
Posts (Atom)