Ik had en heb niet zo veel op met de negen-tot-vijfmentaliteit. Maar als je het omdraait: van vijf tot negen doe ik lekker mijn eigen ding, dan snap ik het al weer beter.
En natuurlijk is het het mooiste als je tussen negen en vijf net zo veel plezier hebt als tussen vijf en negen. Dan zijn die grenzen ook niet zo belangrijk. Maar als dat niet lukt, heb ik er zeker begrip voor dat je de grenzen aanhoudt. Ik zou dan het positieve benadrukken: de vijf-tot-negenmentaliteit is wel een mooie.
Er waren vanochtend twee dingen: ik kon m'n sloffen niet vinden en ik sprak met mezelf af dat ik geen kruidnootjes zou eten.
Ik trok een extra paar sokken aan en besloot mezelf te helpen door gewoon niet naar de kruidnootjes te kijken. Dat lukte heel goed. Tot ik, om iets anders te kunnen zien, mijn hoofd zo moest draaien dat mijn ogen langs de plek van de kruidnootjes moesten. En daar lagen ze: mijn sloffen. Naast de zak kruidnootjes.
Inmiddels heb ik de sloffen aan over de extra sokken: superlekkerwarmholadiee. En ik heb wat kruidnootjes op. Al drie laatste handjes.
Ik trok een extra paar sokken aan en besloot mezelf te helpen door gewoon niet naar de kruidnootjes te kijken. Dat lukte heel goed. Tot ik, om iets anders te kunnen zien, mijn hoofd zo moest draaien dat mijn ogen langs de plek van de kruidnootjes moesten. En daar lagen ze: mijn sloffen. Naast de zak kruidnootjes.
Inmiddels heb ik de sloffen aan over de extra sokken: superlekkerwarmholadiee. En ik heb wat kruidnootjes op. Al drie laatste handjes.
Kippenboutuitbener
Als dat geen aanleiding is voor een nieuwe categorie weet ik het niet meer. Wat een struikelwoord, wat een mooi-of-lelijkwoord.
Abonneren op:
Posts (Atom)