"Misschien zijn ze nog lekker," hij neemt een hap, kijkt eerst bedenkelijk, dan met een soort eureka-blik naar me. Ik kijk vragend terug terwijl hij naar de kraan loopt. Hij houdt zijn -ietwat oude- croissantje onder het stromende water. Hij wrijft hem goed in. Ik wacht af. Hij neemt nog een hap en krult zijn neus.
"Ik dacht, omdat hij droog is, dat een beetje water misschien zou helpen."
Toch niet slecht bedacht, grote kleine neef.

Kramp

"Dat mag wel je tegenstander overkomen, maar dat mag jou niet overkomen" 
Aldus de conditietrainer van Kiki Bertens. Cruijffiaans

Rétif

Vijf boeken verder dan het boek over Johnson, blijf ik weer hangen. Waarom staat "De liefdesavonturen van Mr. Nicolas" van Rétif tussen de kunst- en cultuurboeken? Lijkt me bij de vertaalde literatuur of lectuur te horen. Ik surf even. Er is geen Nederlands Wikipedia-artikel, maar wel een Engels. Daarin wordt de oude Britannica geciteerd. Ik kijk eerst in mijn oude Winkeler Prins: raak. Dan in mijn -vrij nieuwe- Britannica. Het deel dat begint met 'Reti', nr. 10, is nog niet open. Een goede reden om hem open te maken. (Nog twee van de Micropaedia na deze.)

Hij staat er niet in. Maar hij wordt ook Restif genoemd. In nr. 9 staat hij wel. En ook in mijn WP uit 1952 staat Restif:
"De letterkundige waarde van zijn oeuvre is gering, maar het interesseert de psychiaters door de pathologisch-erotische inslag; echter vooral de historici, omdat de schrijver een levendig en getrouw beeld geeft van het leven van de gewone handwerker aan de vooravond van de Revolutie en tijdens het Schrikbewind."
Ik heb de neiging het Nederlandse wikipedia-artikel te gaan schrijven, maar ik wil ook wel wat lezen en kijken ;) in het boek, én bovendien was ik mijn boeken aan het herordenen om wat op te kunnen ruimen. Dus de boeken gaan op hun plek, Retif wat dichter bij zijn 'rivaal' De Sade.

Ik schrijf alleen even dit blogje. Voor de lol.
De liefdesavonturen van Mr. Nicolas 
en wat encyclopedieën waarin de schrijver wordt beschreven

En nog even een quote uit de Trouw van 2 januari 1998:
"Het is Nicolas Edmé Restif de la Bretonne, de Rousseau van de goot, de Voltaire van de kamermeisjes, de Uil van Parijs, 'de waarnemer van onze tijd' (Stendhal), een man 'van een ongeëvenaarde woeste sensualiteit', als we Schiller mogen geloven."

Nog een keer Johnson

Tijdens het herordenen van mijn boeken laat ik even de bladzijden van een boek over muziek langs mijn duim razen en zie in een flits de foto van Robert Johnson voorbij komen. Ik houd van dat soort toeval, en lees even een stukje.



Opruimen

Geen enkele kamer schoon en opgeruimd. Daar moet maar eens verandering in komen. Niet dat ik zin heb in opruimen, maar ik heb in ieder geval wel de tijd.

Feitjes delen: tijdgenoten van Faust

Michelangelo: Italiaans beeldhouwer, schilder, architect, poëet; leefde van 1475 tot 1564; exponent van de renaissance. Doet me altijd weer denken aan de Florence-reis met mijn tekenklas, *fijne zucht*

Thomas More: Brits renaissance-humanist, jurist, filosoof, staatsman; leefde van 1478 tot 1535; zijn Utopia over een socialistische heilstaat is niet per se zijn ideaal, het conflicteert met een aantal van zijn religieuze denkbeelden. More was bevriend met Erasmus. Hij is heilig verklaard, dat wist ik niet.

Luther: Duits protestantse theoloog en reformator; leefde van 1483 tot 1546; wilde iets rechtzetten met zijn 95 stellingen (1517) (bv. tegen aflaten). Maar de Paus was het, tegen zijn verwachting in, niet met hem eens.
De wil van de mens is als een beest dat bereden wordt óf door God óf door Satan. De strijd om de macht over het beest is een strijd tussen God en Satan, en die strijd voltrekt zich volledig buiten de mens zelf om.
Gebruikte hij eerder nog een uitgave van Erasmus voor zijn vertaling van het Nieuwe Testament, over de wil van de mens waren ze het duidelijk niet eens.



Een verschil van dag en nacht

Wat is dat toch met dromen? Ik noem dingen die ik heel gaaf vind een 'droom'. Zo werk ik bijvoorbeeld aan mijn droomhuis, en dat is leuk om te doen en het is een gaaf huis dat steeds gaver wordt. (Overigens doe ik dat vooral samen met Wouter, het is een gedeelde 'droom'.)

Toch heb ik nooit letterlijk over een huis als dit, of een kasteel gedroomd. Tenminste niet terwijl ik sliep, tenminste niet dat ik me kan herinneren. De slaapdromen die ik me herinner verenigen meestal een onmogelijke combinatie van gebeurtenissen, onmogelijke combinatie van personen en onmogelijke combinatie van tijd en dat allemaal onmogelijk gecombineerd. Hoewel niet verschrikkelijk, zijn ze vaker negatief dan positief geladen.

Ik vind dagdromen echt iets heel anders. Ik bedenk wat leuk zou zijn, en wat dan nog leuker zou zijn en hoe dat dan zou zijn en wat er leuk aan zou zijn en ... Vaak is het eindbeeld waarschijnlijk onbereikbaar, maar theoretisch niet onmogelijk.

Ik zoek dus eigenlijk naar andere termen die mijn betekenissen beter weergeven.


Faust, Steinz en Johnson

Ik lees een boek over Faust van Steinz. En dus luister ik nu naar 'Me and the Devil Blues' van Robert Johnson. Dat vind ik zo fijn aan de boeken van Steinz: hij legt interessante verbanden. Ik ben vandaag dus onder de pannen.