Een taalspelletje met de rekenregels

Meneer Van Dale heeft meer met taal dan met rekenen. Als het over taal gaat, heeft hij meestal het antwoord wel. Maar, als het over rekenen gaat, moest hij op antwoord wachten. Moest, want hij heeft blijkbaar antwoord gekregen. Of hij had geen zin meer in het wachten. Hoe dan ook, het ezelsbruggetje geldt niet meer. Al sinds 1992 niet meer. Omdat computers er niet mee om konden gaan, of zoiets.

Er zijn nieuwe regels. Ik vind ze (net als de vorige) nogal makkelijk te onthouden. Je begint met het moeilijkste -dan heb je dat maar alvast gehad- en daarna het moeilijkste wat nog over is, oftewel het 1-na-moeilijkste. Je eindigt met het makkelijkste. En bewerkingen die tegengesteld zijn aan elkaar zijn gelijkwaardig.
En natuurlijk hebben haakjes voorrang. Dat zijn een soort zwaailichten met sirenes.

Dus:

1. Haakjes
2. Machtsverheffen en Worteltrekken
3. Vermenigvuldigen en Delen
4. Optellen en Aftrekken

Er zijn al ezelsbruggetjes voor. Volgens mij heb je die eigenlijk helemaal niet nodig. Maar ik heb toch leukere bedacht (al zeg ik het zelf):

Het Wachten, Meneer, Dat Vrat Aan Ons.

Het Wachten, Meneer Van Dale: Over Afgelopen! 

Het Was Meneer Van Dale Allang Onverschillig. 

Hij Wilde Meneer Van Dale Onmiddellijk Antwoorden. 

Helaas komt de gelijkwaardigheid er niet in naar voren, maar over die sloot kun je wel springen zonder bruggetje lijkt me.

Zo, nu heb ik een antwoord iedere keer als er op fb weer zo'n simpel rekensommetje langskomt. Leukere ezelsbruggetjes hoor ik graag.