Lui en gelukkig

Blijkbaar is luiheid een reden voor veel mensen om geen geluk te wensen. Nou ja, ze wensen niet 'geen geluk', maar ze doen niet de wens 'ik wil gelukkig zijn' (of geluk hebben, ook nog interessant om op dat verschil in te gaan, voorlopig terzijde) omdat ze denken dat ze dan lui worden.

Ik vind het helemaal niet erg om lui te zijn. Als ik er maar niemand (inclusief mezelf) mee benadeel. Je zou nog kunnen denken dat je dingen mist doordat je lui bent, dat je meer zou kunnen bereiken als je niet lui bent, maar wat valt er meer te bereiken als je al gelukkig bent? Lui en gelukkig, niks mis mee, vind ik (en ben ik allebei best een beetje). Het is natuurlijk wel een kwestie van gelukkig blijven en misschien moet je daarom af en toe je luiheid laten rusten, maar per definitie kwalijk is het niet.

Afgekeken van en in reactie op het boek ‘Als je zo slim bent, waarom ben je dan niet gelukkig?’ Klik voor een korte toelichting.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten