Glimlach

Vanochtend integraal 'Snikken en Grimlachjes' gelezen terwijl de regen gestaag als één vloed langs het vensterglas gleed. Ik ben er een beetje poëtisch van geworden. En somber. (Ondanks de humor).

Ik heb de neiging om de gedichtjes te vervrolijken, om de weliswaar vindingrijke 'r' te vervangen door de 'l' (heel chinees) of liever nog de 'grim' door de 'schater'. Zonder pretenties, anders zou het gevaarlijk zijn.

Vlak voor ik op zoek ging naar het kortste gedicht, fietste een bekende barman voorbij. Toen ik het kortste gedicht gevonden had, resulteerde dat in:

Als ik een tapper zie fietsen,
   Dan slaat mij 't hart zoo blij.
Dan denk ik hoe hij ook weldra
   Een biertje tappen zal voor mij.