Dat je met je vader bramen gaat plukken, net als vroeger. Dat je daarvoor in een koeienwei moet staan, maar dat de koeien helemaal aan de andere kant staan. Dat de koeien op een gegeven moment aan komen stormen.
Dat je vader zegt "Je bent toch niet bang voor koeien?!" Dat hij het vervolgens toch nodig vindt om je te beschermen en fanatiek met stokken begint te zwaaien naar de koeien, dat dat maar nauwelijks helpt en de koeien brutaal dichtbij komen (en dat hij dat ook wel vindt). Dat hij vervolgens dapper stand houdt tot je over het 'pikkedraad' bent geklomen en dat hij tot slot zijn eigen vege lijf redt.
Dan voel ik me dus weer een klein meisje met een heel stoere papa die alles kan.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten