Snikken, zingen, schrijven

Afgelopen week was fantastisch. Ongeveer letterlijk. Want er zijn vast wel mensen die fantaseren over een huis vol rocksterren, en dat dat dan jouw huis is, en dat ze daar graag komen (of de moeite nemen om dat goed te acteren), en dat je erbij bent terwijl ze nummers laten groeien (en slechte grappen maken).

Het gebeurde en ik was erbij. Ik hoefde niet ergens anders te zijn of iets anders te doen. Ik genoot. En ik realiseerde me dat ik dit nog heel veel langer wil. Niet per se die sterren in huis, maar wel dat het kan en dat ik erbij kan zijn. Dat of iets heel anders. Ik heb me daarom voorgenomen iets serieuzer met m’n leuke dingen waar ik geld mee kan verdienen bezig te gaan. Elke dag schrijven en publiceren. Het lijkt me leuk. En ik heb me voorgenomen ook wat meer aandacht besteden aan hoe ik daar dan echt geld mee kan verdienen. Ik moet er ongeveer 1.000 keer zoveel mee verdienen als nu. Ik weet niet eens of ik dat onmogelijk vind klinken of ‘huge maar misschien wel haalbaar’. Maakt niet uit, is leuk.

En wat die sterren bij ons deden? Snikken en grimlachjes zingen. 150 jaar geleden 'bij ons' gedrukt, nu bij ons opgenomen.