Ik spreek een hartig woordje met god. “Ik heb er genoeg van. Zo kan het niet langer. Maak het beter!” Hij buigt zijn hoofd en ik meen te zien dat hij knikt.
Ik realiseer me hoe wanhopig ik ben als ik dit verzin. Ik vecht niet tegen de tranen, maar ze komen uiteindelijk toch niet.